کد مطلب:45171 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:13

گنجینه پرسمان » سياست و حكومت

چه معيارهايي در تعيين نماينده بايد رعايت شود؟

مسلمانان در اتخاب نماينده بايد معيارهاي اسلامي را در نظر بگيرند، هرگز حق ندارند روي ملاكات واهي و زد و بندهاي سياسي و اقتصادي فردي را براي مجلس سرنوشت ساز، انتخاب كنند، بلكه بايد افراد صالح و پاك و آگاه از اوضاع كشور و جهان را انتخاب نمايند و نمايندگان نيز وظيفه دارند، منافع جامعه را در نظر بگيرند، نه اينكه منافع گروهي را بر گروه ديگر، ترجيح دهند.
جائي كه براي انجام يك عمل كوچك و ساده، بايد كارگر نيرومند و درستكار استخدام كرد، چنانكه قرآن مجيد ميفرمايد:
«ان خير من استاجرت القوي الامين».
[بهترين كارگر، كسي است كه نيرومند و درستكار باشد[. ( سوره قصص/26).
به طريق اولي كسي كه بعنوان نماينده مجلسن شورا انتخاب ميشود و بزرگترين مسئوليت كشور را بر عهده ميگيرد، بايد درستكار و امانتدار و امين امت باشد.
نمايندهاي كه منتخب واقعي مردم است، نبايد در اظهار نظر از هيچكس و هيچ مقامي بترسد و نيز بايد نماينده در تمام دوران نمايندگي محافظهكار باشد تا در تور بازيهاي سياسي واقع نشده و آلت دست ديگران نباشد و پيوسته مصالح عمومي را بر مصالح شخصي ترجيح بدهد، تا وجود و صفت (نيرومندي و امانتداري) او را عنصر فعال و خدمتگرار مردم و امّت در آورد.
علاوه بر اوصاف ياد شده، امير مؤمنان(ع) در فرمان تاريخي خود به مالك اشتر خاطر نشان مي سازد كه:
«و لا تدخلن في مشورتك بخيلا يعدل بك عن الفضل و يعددك الفقر و لا جبانا يضعفك عن الامور لا حريصا يزين لك الشره بالجور فان البخل و الجبن و الحرص غرائز شتي يجمعها سوء الظن بالله».
[هيچگاه آدم بخيل و حسود را در مجالس شور و مشورت خويش راه مده، زيرا كه ترا از احسان منصرف و از تهي دستي و بينوائي ميترساند و هرگز با افراد جبون و ترسو مشورت ننما زيرا آنان عزم تو را در كارها سست ميگردانند و از حريص و بخيل، اجتناب كن كه روح ستمگري را در تو بيدار ميكنند و اين به خاطر اين است كه بخل و ترس و حرص، غرائز و تمايلات متعددي هستند كه جامع آنها سوءظن به خداي بزرگ است … ). (نهج البلاغه/قسمت نامه ها/53).
امام صادق(ع) فرمود: «فلا تستشر السفله في امرك»: با فرد پست و بيشخصيت در كارت مشورت نكن. (سفينه البحار/ 1 / 718).
پيامبر گرامي(ص) ميفرمايد:
«ما يمنع احدكم اذا ورد عليه ما لا قبل له بان يستشير رجلا عاقلا له دين و ورع» (سفينه البحار/1/ 718):
] اگر به يكي از شما پيشامد بي سابقه اي رخ دهد چه مانعي دارد درباره آن با مردي كه عاقل است و دين و تقوا دارد، مشورت نمايد[.
باز امام صادق(ع) مي فرمايد: «مشورت حد و حدودي دارد، نخستين كسي كه با او مشورت ميكني بايد عاقل باشد، دوم آنكه آزاد مرد و ديندار باشد، سوم آنكه دوست تو و با تو مانند برادر باشد، چهارم، آنكه او را از خصوصيات پنهاني كار مطلع سازي، تا او هم مانند تو عالم باشد ولي آن را از غير تو پنهان دارد، زيرا اگر عاقل باشد از مشورت با او نفع ميبري و اگر آزاد مرد و با دين باشد،كوشش مي كند كه خير و صلاح تو را بگويد و اگر دوست صميمي تو باشد، اسرار تو را كتمان مينمايد و با رعايت اين امور، مشورت تمام و نصيحت كامل مي شود». (محاسن برقي/ 602/سفينه البحار/1/ 718).
و نيز امام صادق عليه السلام فرمود: « استشر العاقل من الرجال الورع فانه لا يامر الا بخير» (محاسن برقي/602). با شخص عاقل و متدين مشورت كن كه او از خدا ميترسد و جز به خيز به چيزي فرمان نميدهد.

---

مباني حكومت اسلامي
آية الله جعفر سبحاني